Bieszczady to zachodnia część Beskidów Wschodnich, między Przełęczą Łupkowską (640 m n.p.m.) a Przełęczą Wyszkowską (933 m n.p.m.). Najwyższy szczyt Bieszczadów to Pikuj (1405 m n.p.m., na Ukrainie) zaś na terytorium Polski – Tarnica (1346 m n.p.m.). Dzielą się na:
- Bieszczady Zachodnie (na terenie Polski, Słowacji i Ukrainy)
- Bieszczady Wschodnie (na terenie Ukrainy)
Klimat Bieszczadów jest umiarkowany ciepły przejściowy (nie jest on wysokogórski jak np. w Sudetach) z dominacją cech klimatu kontynentalnego. Lata są tu ciepłe – temperatury śr. ok. 15 °C, w wyższych partiach chłodniej. Zimy są mroźne: temperatury średnie od -5 °C w dolinach, do poniżej -10 °C powyżej granicy 1300 m n.p.m. Zdarzają się spadki temperatury do minus 30 °C.
Bieszczadzki Park Narodowy,
Data utworzenia | 1973 |
Powierzchnia - leśna - uprawna - wodna | 292,02 km² 247,24 km² 21,12 km² 0,76 km² |
Pow. ochrony - ścisłej - częściowej | 184,25 km² 107,77 km² |
Długość szlaków turystycznych | 206 km |
Klimat
BdPN leży na granicy dwóch pięter klimatycznych:
- piętra umiarkowanie chłodnego (650–1075 m n.p.m.)
- piętra chłodnego (powyżej 1075 m n.p.m.)
Ilość opadów atmosferycznych mieści się w granicach od 1100–1200 mm (największe w lipcu, najmniejsze w styczniu).
Najczęstszymi wiatrami występującymi na terenie BdPN (36,5%) są wiatry z kierunków S, SE, SW.
Zwięrzęta
Spośród 230 gatunków kręgowców, w parku można spotkać takie zwierzęta jak:
- jeleń
- żubr
- ryś
- żmija
- żbik
- sarna
- dzik
- niedźwiedź brunatny
- wilk
- orzeł przedni
- orlik krzykliwy
- puchacz
- puszczyk uralski
- wąż Eskulapa